luns, 21 de outubro de 2019

Pregón para conmemorar o #díadabiblioteca 2019


                                                   “A SEN CONTO”


Non quería ser princesa, non quería ser liberada polo 
príncipe azul. Tampouco que o bico dun Príncipe a 
devolvese á vida; nin que a salvase da explotación 
infantil,non quería esconderse na casa dos sete ananiños 
e ser a súa criada ata que un príncipe a viñese rescatar. 
Non era capaz de renunciar á súa voz polo amor dun mozo; 
nin esperaba que san Xurxo a salvase do dragón. 
Nobres princesas condenadas a durmir ou ao silencio, 
por orde dunha madrasta, dun pai ou dunha fada boa.

E puxo os seus zapatos vermellos e fuxiu do seu conto, 
correu e correu buscando refuxio ata converterse nunha 
sen conto.
Era unha sen libro, unha sen papeis,non a querían en ningures.

Nunha casca de noz navegou polo Mar das Letras, e naufragou. 
Nadaba contra a corrente, fortes ondas de frases afogábana, 
e cando se deu por vencida e se abandonou á súa sorte, 
de súpeto salvouna a capitá Pippi Långstrump, unha nena libre,
xenerosa, que nunca se aburría, que se atrevía a cuestionar o
razoamento dos adultos. Acompañada por Matilda, navegaban polo 
mar das letras para rescatar todos aqueles personaxes que se 
aventuraban a cruzar o mar buscando un conto mellor. Heroínas
con forte sentido da xustiza e do deber de protexer os máis 
débiles.

Finalmente, despois de moitos atrancos, chegaron a porto 
seguro,o Porto da Biblioteca, o Paraíso do que lle falara Borges:
un lugar cheo de tesouros afundidos, como lle dixera
Virginia Woolf; unha nave espacial que a levaría aos recunchos 
máis afastados do universo; unha máquina do tempo que a 
transportaría ao pasado máis remoto e ao futuro más afastado; 
unha saída a unha vida mellor, máis feliz e máis útil, 
como lle explicara Isaac Asimov. Un lugar onde non necesitaba 
ser princesa para ser a protagonista de todos os contos.

Longa vida ás bibliotecas, refuxio de todas, tamén das sen conto, 
das sen libro, das sen papeis, das nenas que non queren ser 
princesas e dos nenos que non queren ser heroes. Longa vida 
aos bibliotecarios e bibliotecarias, gardiáns do Paraíso, 
de máquinas do tempo e de grandes tesouros como son os libros.


Autora: Gemma Pascual

Tradución: Héctor Cajaraville



Ningún comentario:

Publicar un comentario

Polo Samaín, tratos sen fin